Lees hieronder zijn verhaal.
Wat betekent deze nominatie voor jou?
Assamaual: Genomineerd worden voor een prestigieuze prijs als de ECHO Award is een geweldige eer. Niet alleen is de nominatie een enorme erkenning voor mijn individuele prestaties en doorzettingsvermogen, maar ook beschouw ik het als bekroning voor het gegeven dat je als praktiserende moslim met een niet-westerse achtergrond succesvol kunt zijn in onze samenleving. De weg naar waar ik nu sta was echter geen makkelijke. Het was een hobbelige weg vol gaten en drempels waarin ik worstelde met mijn identiteit en mijn ouders tegelijkertijd ernstig ziek werden. De nominatie zie ik ook als een erkenning voor mijn maatschappelijke inzet van de afgelopen jaren. In mijn eerste jaar nam ik het initiatief tot de eerste islamitische studentenvereniging aan de UvA en richtte ik deze mede op. Vorig studiejaar nam ik onder andere zitting in de Centrale Studentenraad van de UvA. In die hoedanigheid, heb ik me bezig gehouden met diversiteit en inclusie binnen de academie, heb ik me succesvol verzet tegen samenwerkingen met mensenrechten schendende bedrijven en zorgde ik er samen met een grote groep studenten voor dat het UvA-bestuur haar besluit introk, waardoor een kleine duizend UvA-studenten dit jaar alsnog op hun uitwisseling naar het buitenland kunnen. De nominatie geeft me enorm veel energie om me te blijven inzetten voor studenten.
Welk aspect van jouw achtergrond vind je waardevol of een meerwaarde voor de bedrijfswereld?
Assamaual: Vanwege het feit dat ik ben opgegroeid in een plaats waar verschillende culturele en religieuze groepen en economische klassen bij elkaar woonden, leerde ik verschillende lagen van de samenleving kennen en heb ik grote nieuwsgierigheid in combinatie met een brede en open blik ontwikkeld. Dientengevolge ben ik in staat om me in te leven in de ervaringen van verschillende mensen van verschillende achtergronden. Voor verdraagzaamheid is empathie voor elkaar nodig. Voor empathie is kennis over elkaar nodig. Godsdienst speelt een belangrijke rol in mijn leven. Het is een eeuwige drijfveer en onuitputbare inspiratiebron voor moreel bewustzijn, naastenliefde, rechtvaardigheid en verdraagzaamheid. Voorts, kan ik, vanwege het groot aantal talen dat ik spreek, ontwikkelingen over de hele wereld begrijpen en doorgronden. Ik beschik over de nodige interculturele en interreligieuze sensitiviteit.
Wat zijn jouw ambities voor de toekomst?
Assamaual: De komende jaren blijf ik strijden voor een betere rechtspositie voor studenten in algemene zin en daarnaast voor meer diversiteit en de inclusie in het hoger onderwijs. Na mijn rechtenstudie, hoop ik als advocaat mensen te kunnen helpen die recht zoeken, maar die niet kunnen vinden. Mensen die tussen de spaken en wielen van de overheid terecht zijn gekomen. Mensen die worden uitgesloten om wie ze zijn of wat ze geloven. Ik hoop mijn juridische expertise te kunnen inzetten voor sociale rechtvaardigheid en kansengelijkheid. Voor de maatschappelijke emancipatie van Nederlandse moslims en Nederlanders met een niet-westerse migratieachtergrond. Tegelijkertijd wil ik de academie niet loslaten. Ik wil mijn kennis blijven uitbreiden en mijn academische vaardigheden blijven bijschaven door na een of meerdere masters te promoveren in een nog te bepalen studierichting.
Welke raad zou je geven aan jouw jongere zelf?
Assamaual: Mijn ouders hebben thuis een paar duizend boeken liggen. Ze spoorden me op jonge leeftijd aan om veel te lezen. Het eerst geopenbaarde woord uit de Koran is ook ‘iqra’, wat ‘lees’ betekent. Omdat ik het belang daarvan destijds in onvoldoende mate doorzag, legde ik dat advies vaak ter zijde. Welbeschouwd vergroot het lezen van boeken je lenigheid in het gebruik van taal en breidt het bovendien je kennis aanzienlijk uit. Lees je tien boeken over een bepaald onderwerp, dan kun je jezelf deskundige noemen in dat gebied. Kennis is licht, het is leven voor de ziel en brandstof voor het karakter. Onmisbaar.
